Ο/Η Τζόρτζιο λέει:
Φεβρουαρίου 7, 2012 στις 12:28 μμ
Δημοψήφισμα: Η πλέον βλακώδης πράξη εν ενεργεία πολιτικού –(το Δημοψήφισμα θα έπρεπε να είχε γίνει τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2010, πριν η χώρα παραδοθεί στον μηχανισμό)
Μ.Ιγνατίου, Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011 («Έρχεται ο επόμενος εκβιασμός των δανειστών»)
Το πρόγραμμα-τερατούργημα των δανειστών, ας το θέσουν σε Δημοψήφισμα. Είμαι βέβαιος ότι παρά τους εκβιασμούς και τις...
απειλές, ο σοφός ελληνικός λαός θα αρνηθεί να αυτοκτονήσει
Μ.Ιγνατίου, σήμερα.
Για ποιο λόγο το δημοψήφισμα ήταν τότε η πλέον βλακώδης ενέργεια;
Για ποιο λόγο τώρα το προτείνετε ως λύση;
Το διακύβευμα είναι το ίδιο: Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και η παραμονή ή όχι στο ευρώ.
Για τις διαπραγματεύσεις του 2010: Δυστυχώς, ο ΓΑΠ – και με δική του ευθύνη- είχε μείνει μόνος του στις διαπραγματεύσεις για 2 χρόνια. Το τι θεωρούσαν οι άλλοι αρχηγοί ρεαλιστικό, το βλέπουμε τώρα που αντί να επιμείνουν σε εκλογές το Νοέμβριο για να κερδίσουν και να εφαρμόσουν άλλα μίγματα πολιτικής, αναγκάστηκαν να μετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με σκοπό την υλοποίηση όσων κατηγορούσαν μέχρι πριν λίγο καιρό.
Ο Σαμαράς και ο Καρατζαφέρης είχαν πει αρχικά ότι την υποχωρητική και ταπεινωτική για τη χώρα συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου δεν επρόκειτο να την ψηφίσουν ( http://www.iefimerida.gr/news/23628/%CE%BD%CE%B4-%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B1-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7%C2%BB ). Δεν αναρωτιέστε γιατί σύρθηκαν σε συγκυβέρνηση για την εφαρμογή της, χωρίς κανείς να τους υποχρεώνει για κάτι τέτοιο; Απειλούν μάλιστα με διαγραφές όσους καταψηφίσουν! Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι μετά τις εκλογές θα μπορούσε στη χειρότερη περίπτωση για τη ΝΔ να κάνει συγκυβέρνηση με Καρατζαφέρη. Γιατί προτίμησε συγκυβέρνηση αντί για εκλογές το Νοέμβριο; Τρεις μήνες τώρα θα ήταν πρωθυπουργός ο Σαμαράς! Θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ο ίδιος επί τρίμηνο, που ξέρει να διαπραγματεύεται όπως κοκορευόταν τη Δευτέρα, μετά τη συνάντηση των αρχηγών. Δεν αναρωτιέστε γιατί δεν το έκανε αυτό;
Το λάθος λοιπόν, για μένα, του ΓΑΠ είναι ότι ανέλαβε μόνος του την ευθύνη και άφησε τους άλλους να μιλάνε για μίγματα, Ρώσους, Άραβες, Κινέζους, επαναδιαπραγματεύσεις κλπ. δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, οδηγώντας τους πολίτες στην άρνηση να συμμετάσχουν σε μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν με ευθύνη κόσμου και πολιτικών.
Αν όλα τα μη κομμουνιστικά κόμματα είχαν ενωθεί από την αρχή στην κοινή προσπάθεια, και οι διαπραγματεύσεις λογικά θα είχαν οδηγήσει σε λιγότερο οδυνηρά αλλά ανούσια μέτρα, αλλά και πολλές μεταρρυθμίσεις θα είχαν προχωρήσει, δίνοντας στη χώρα ένα διαπραγματευτικό όπλο, να μπορεί να πει στους δανειστές «ορίστε, κάναμε, το καθήκον μας, οι μεταρρυθμίσεις έγιναν, αλλά το Μνημόνιο είναι σε λάθος δρόμο».
Το επιχείρημα των ξένων είναι ότι δε μπορούμε να κρίνουμε την ορθότητα του Μνημονίου, γιατί δεν το εφαρμόσαμε καν.
Από την άλλη, βέβαια, 4 ολοκληρους μήνες έχουμε συγκυβέρνηση, αλλά οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται όπως και παλιά: κάθε διαπραγμάτευση είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Επομένως, δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν βελτιωμένα τα πράγματα, όσον αφορά τόσο τους όρους του Μνημονίου, όσο και την εφαρμογή τους.
Φτάνουμε όμως στο σήμερα, όπως έχει διαμορφωθεί πια. Καταρχάς, οι δανειστές εκβιάζουν γιατί ξέρουν (ή νομίζουν) ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Αν γνωρίζετε εσείς ή κάποιος άλλος δημοσιογράφος εναλλακτική, πείτε μας ποια είναι να τη μάθουμε. Δημοσιοποιείστε την επισήμως μέσα από τηλεοράσεις, εφημερίδες, ίντερνετ, να βγούμε στους δρόμους και να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση.
Συγκεκριμένα πράγματα όμως.
Δική μου γνώμη: Η μόνη λύση (για την οποία πιστεύω προσπάθησε ο ΓΑΠ αλλά δεν τα κατάφερε) είναι η συσπείρωση ΟΛΩΝ των χωρών, ή τουλάχιστον των Νότιων, εναντίον της Γερμανίας. Δυστυχώς, όμως, οι άλλες χώρες μας άφησαν μόνους μας, θεωρώντας ότι η Γερμανία δε θα τους πειράξει, ή φοβούμενοι αντίποινα. Ούτε τη λέξη «ευρωομόλογο» δεν τολμούν να ψελλίσουν! Την πατήσαμε κι εμείς, αλλά και αυτοί. Έρχεται η σειρα τους.
Το σχόλιο είναι σε άρθρο (εδώ) του Μιχάλης Ιγνατίου στην ιστοσελίδα aixmi.gr
Φεβρουαρίου 7, 2012 στις 12:28 μμ
Δημοψήφισμα: Η πλέον βλακώδης πράξη εν ενεργεία πολιτικού –(το Δημοψήφισμα θα έπρεπε να είχε γίνει τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2010, πριν η χώρα παραδοθεί στον μηχανισμό)
Μ.Ιγνατίου, Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011 («Έρχεται ο επόμενος εκβιασμός των δανειστών»)
Το πρόγραμμα-τερατούργημα των δανειστών, ας το θέσουν σε Δημοψήφισμα. Είμαι βέβαιος ότι παρά τους εκβιασμούς και τις...
απειλές, ο σοφός ελληνικός λαός θα αρνηθεί να αυτοκτονήσει
Μ.Ιγνατίου, σήμερα.
Για ποιο λόγο το δημοψήφισμα ήταν τότε η πλέον βλακώδης ενέργεια;
Για ποιο λόγο τώρα το προτείνετε ως λύση;
Το διακύβευμα είναι το ίδιο: Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και η παραμονή ή όχι στο ευρώ.
Για τις διαπραγματεύσεις του 2010: Δυστυχώς, ο ΓΑΠ – και με δική του ευθύνη- είχε μείνει μόνος του στις διαπραγματεύσεις για 2 χρόνια. Το τι θεωρούσαν οι άλλοι αρχηγοί ρεαλιστικό, το βλέπουμε τώρα που αντί να επιμείνουν σε εκλογές το Νοέμβριο για να κερδίσουν και να εφαρμόσουν άλλα μίγματα πολιτικής, αναγκάστηκαν να μετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με σκοπό την υλοποίηση όσων κατηγορούσαν μέχρι πριν λίγο καιρό.
Ο Σαμαράς και ο Καρατζαφέρης είχαν πει αρχικά ότι την υποχωρητική και ταπεινωτική για τη χώρα συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου δεν επρόκειτο να την ψηφίσουν ( http://www.iefimerida.gr/news/23628/%CE%BD%CE%B4-%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B1-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7%C2%BB ). Δεν αναρωτιέστε γιατί σύρθηκαν σε συγκυβέρνηση για την εφαρμογή της, χωρίς κανείς να τους υποχρεώνει για κάτι τέτοιο; Απειλούν μάλιστα με διαγραφές όσους καταψηφίσουν! Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι μετά τις εκλογές θα μπορούσε στη χειρότερη περίπτωση για τη ΝΔ να κάνει συγκυβέρνηση με Καρατζαφέρη. Γιατί προτίμησε συγκυβέρνηση αντί για εκλογές το Νοέμβριο; Τρεις μήνες τώρα θα ήταν πρωθυπουργός ο Σαμαράς! Θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ο ίδιος επί τρίμηνο, που ξέρει να διαπραγματεύεται όπως κοκορευόταν τη Δευτέρα, μετά τη συνάντηση των αρχηγών. Δεν αναρωτιέστε γιατί δεν το έκανε αυτό;
Το λάθος λοιπόν, για μένα, του ΓΑΠ είναι ότι ανέλαβε μόνος του την ευθύνη και άφησε τους άλλους να μιλάνε για μίγματα, Ρώσους, Άραβες, Κινέζους, επαναδιαπραγματεύσεις κλπ. δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, οδηγώντας τους πολίτες στην άρνηση να συμμετάσχουν σε μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν με ευθύνη κόσμου και πολιτικών.
Αν όλα τα μη κομμουνιστικά κόμματα είχαν ενωθεί από την αρχή στην κοινή προσπάθεια, και οι διαπραγματεύσεις λογικά θα είχαν οδηγήσει σε λιγότερο οδυνηρά αλλά ανούσια μέτρα, αλλά και πολλές μεταρρυθμίσεις θα είχαν προχωρήσει, δίνοντας στη χώρα ένα διαπραγματευτικό όπλο, να μπορεί να πει στους δανειστές «ορίστε, κάναμε, το καθήκον μας, οι μεταρρυθμίσεις έγιναν, αλλά το Μνημόνιο είναι σε λάθος δρόμο».
Το επιχείρημα των ξένων είναι ότι δε μπορούμε να κρίνουμε την ορθότητα του Μνημονίου, γιατί δεν το εφαρμόσαμε καν.
Από την άλλη, βέβαια, 4 ολοκληρους μήνες έχουμε συγκυβέρνηση, αλλά οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται όπως και παλιά: κάθε διαπραγμάτευση είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Επομένως, δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν βελτιωμένα τα πράγματα, όσον αφορά τόσο τους όρους του Μνημονίου, όσο και την εφαρμογή τους.
Φτάνουμε όμως στο σήμερα, όπως έχει διαμορφωθεί πια. Καταρχάς, οι δανειστές εκβιάζουν γιατί ξέρουν (ή νομίζουν) ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Αν γνωρίζετε εσείς ή κάποιος άλλος δημοσιογράφος εναλλακτική, πείτε μας ποια είναι να τη μάθουμε. Δημοσιοποιείστε την επισήμως μέσα από τηλεοράσεις, εφημερίδες, ίντερνετ, να βγούμε στους δρόμους και να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση.
Συγκεκριμένα πράγματα όμως.
Δική μου γνώμη: Η μόνη λύση (για την οποία πιστεύω προσπάθησε ο ΓΑΠ αλλά δεν τα κατάφερε) είναι η συσπείρωση ΟΛΩΝ των χωρών, ή τουλάχιστον των Νότιων, εναντίον της Γερμανίας. Δυστυχώς, όμως, οι άλλες χώρες μας άφησαν μόνους μας, θεωρώντας ότι η Γερμανία δε θα τους πειράξει, ή φοβούμενοι αντίποινα. Ούτε τη λέξη «ευρωομόλογο» δεν τολμούν να ψελλίσουν! Την πατήσαμε κι εμείς, αλλά και αυτοί. Έρχεται η σειρα τους.
Το σχόλιο είναι σε άρθρο (εδώ) του Μιχάλης Ιγνατίου στην ιστοσελίδα aixmi.gr
